Ν' αγαπάς την ευθύνη

"Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω."

Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Προσευχή

Προσευχή για τ’ άστεγα παιδιά - Μιχ. Δ. Στασινόπουλος

Στο μαλακό κρεβάτι μου,
λευκό μου προσκεφάλι,
τι όμορφα που ’ναι απάνω σου
να γέρνω το κεφάλι,

την ώρα που έξω η βροχή
λυσσά κι όλοι οι άνεμοι
–κι αχ! πώς φοβάται η μικρή
καρδούλα μου και τρέμει!

Μα ξέρω, Θεέ μου, πως αλλού
κι άλλα παιδάκια θα ’ναι,
που πεινασμένα και γδυτά
κι έρημα θ’ αγρυπνάνε

και που δεν θα ’χουν μαλακό
κι ολάσπρο προσκεφάλι,
το νυσταγμένο και βαρύ
να γείρουνε κεφάλι.

Αχ! κάνε, Θεέ μου, στο εξής
σ’ όλη την οικουμένη
παιδί ορφανό κι αστέγαστο
κανένα να μη μένει.

Κι όπου δεν έχουν τα φτωχά
να γείρουν το κεφάλι,
στέλνε με τ’ αγγελούδι σου
κι από ’να προσκεφάλι.


(από το βιβλίο: Mιχ. Δ. Στασινόπουλος, Aρμονία, Eκδόσεις «Kένταυρος», 1956)

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Μικρή πατρίδα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρα


Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο

Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι

Μες το δικό μας παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές το, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου



Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Φροντιστήριο και Δημόσιο Σχολείο

Με αφορμή το άρθρο ΣΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή, 27 Σεπτεμβρίου 2009 «Θέλουν τα σχολεία σαν τα φροντιστήρια» θα ήθελα να εκφράσω δημόσια κάποιες απόψεις μου που αφορούν στις συγκρίσεις, που πολλές φορές αβασάνιστα γίνονται από πολλούς, ανάμεσα στα Φροντιστήρια και στα Δημόσια Σχολεία.

Λοιπόν, ας βάλουμε κάποτε τα πράγματα στη θέση τους, και ας πάψουμε επιτέλους να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα...
Τι σχέση έχει το Φροντιστήριο με το Δημόσιο Σχολείο; Φροντιστήριο σημαίνει περιορισμένος αριθμός μαθητών, ίσης και ίδιας περίπου ικανότητας και επίδοσης ανά τμήμα, και κυρίως εθελοντική και συνειδητή φοίτηση! Δημόσιο Σχολείο σημαίνει πολύ μεγαλύτερος αριθμός μαθητών ανά τάξη, mixed ability classes- δηλαδή τάξεις με μαθητές διαφορετικών επιπέδων και στόχων, και οπωσδήποτε φοίτηση υποχρεωτική…
Οι βασικές, βέβαια, διαφορές που θέλω να επισημάνω είναι πολύ μεγαλύτερες. Σκοπός και στόχος του Φροντιστηρίου είναι, απλά, να δώσει συγκεκριμένες γνώσεις - μασημένη τροφή - που θα βοηθήσει τον υποψήφιο φοιτητή να πετύχει την είσοδό του σε κάποιο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Το Φροντιστήριο δεν είναι Σχολείο...Δεν παρέχει ΠΑΙΔΕΙΑ.
Ο ρόλος του Δημόσιου Σχολείου είναι τελείως διαφορετικός, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι...Πάνω από όλα, Σχολείο σημαίνει ΠΑΙΔΕΙΑ, -κοινωνικοποίηση, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, αλτρουισμός, πνευματική ανάταση, κριτική σκέψη, γνώσεις...- Οι γνώσεις από μόνες τους, όπως παρέχονται από τα φροντιστήρια, δεν συνιστούν ΠΑΙΔΕΙΑ αν δεν συνοδεύονται από όλες τις άλλες συνιστώσες ! Το Δημόσιο Σχολείο στοχεύει στην ΠΑΙΔΕΙΑ μάλλον, παρά στη στείρα παροχή «χρηστικών» και μόνο γνώσεων, γνώσεις πολλές φορές άχρηστες ή και λαθεμένες.
Έχει αδυναμίες το Δημόσιο Σχολείο, και δεν αντιλέγει κανείς γι αυτό... Ωστόσο όταν αποφασίσουμε να το αξιοποιήσουμε σωστά, όταν θελήσουμε να του προσδώσουμε την πρέπουσα θέση και αίγλη που του αρμόζει, όταν το προσανατολίσουμε προς τον παράγοντα Άνθρωπο, τότε θα ευτυχήσουμε να έχουμε ένα Σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες όλων μας, αλλά κυρίως εκείνων που το πιστεύουν και το αγαπούν! Θα είναι ο παράγοντας εκείνος που θα πλάθει χαρακτήρες, θα αφυπνίζει συνειδήσεις, θα αμφισβητεί, θα αντιμάχεται το σκοταδισμό και την οπισθοδρόμηση, θα είναι η Αναγέννηση και όχι ο Μεσαίωνας…Αυτός είναι, κατά την άποψή μου, ο ρόλος του Δημόσιου Σχολείου, και έτσι θα πρέπει να τον αντιλαμβανόμαστε όλοι, κυρίως εμείς που εμπλεκόμαστε ενεργά στη λειτουργία του, εμείς που μοχθούμε ειλικρινά γι αυτό, που καθημερινά δίνουμε μάχες κάτω από αντίξοες, πολλές φορές, συνθήκες μέσα και έξω από την τάξη για την υλοποίηση των στόχων του…


Παπαδάμος Κώστας

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Πρωινό Άστρο (προσευχή)

Από το "Πρωινό Άστρο" του Γιάννη Ρίτσου.
( Προσευχή)

«Καλέ θεούλη, εμείς είμαστε καλά.

Κάνε καλέ θεούλη, νάχουν όλα τα παιδάκια ένα ποταμάκι γάλα, μπόλικα αστεράκια, μπόλικα τραγούδια.

Κάνε καλέ θεούλη, νάναι όλοι καλά, έτσι που κι εμείς να μη ντρεπόμαστε για τη χαρά μας».

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟΣ ΤΑΞΕΩΝ 2009-2010

ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟΣ ΤΑΞΕΩΝ

1. Τζουμάκα Φωτεινή
ΤΑΞΗ Α'
2. Τηλκερίδου Ιωάννα ΤΑΞΗ Β'
3. Βόλτσης Βασίλειος ΤΑΞΗ Γ'
4. Κυρκοπούλου Μαρία ΤΑΞΗ Δ'
5. Χαραλαμπίδου Αγγελική ΤΑΞΗ Ε'
6. Παπατόλιος Απόστολος ΤΑΞΗ ΣΤ'
7. Παπαδάμος Κωνσταντίνος ΑΓΓΛΙΚΑ
8. Φόρλιακας Στέλιος ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
9. Σμπόνιας Βασίλειος ΟΛΟΗΜΕΡΟ