Ν' αγαπάς την ευθύνη

"Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω."

Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Ο Χρονομηχανούλης

Μια δημιουργία-κατασκευή της μαθήτριας της ΣΤ' τάξης του Σχολείου μας, Αθηνάς Ευσταθιάδου.



Ο Χρονομηχανούλης

Ήταν κάτι ξαφνικό και απρόσμενο. Ξεκίνησε σαν μια αόριστη ιδέα που ήθελα  πολύ  να γίνει πράξη. Ιδέες και φαντασία ήταν τα «εργαλεία» που χρειαζόμουν ώστε ο χρονομηχανούλης  μου να πάρει σάρκα και οστά. Το δημιούργημά μου ήθελα πολύ να αρέσει τόσο σε εμένα όσο και στους συμμαθητές μου. Έτσι λοιπόν πρόσθεσα όλο μου το μεράκι και την αγάπη σε αυτό που ξεκίνησα να κάνω. Ενα παλιό παιχνίδι που μου είχε δώσει η ξαδέλφη μου ήρθε να συμπληρώσει την έμπνευση… Στην πίσω του πλευρά είχε καρτούλες με εικόνες  και μπροστά ένα καρεκλάκι. Αυτά λοιπόν ήταν μόνο η αρχή του Χρονομηχανούλη. Έβαλα πάνω του το χρώμα του ουρανού, μπλε, και το χρώμα του διαστημόπλοιου, λευκό. Οι υπόλοιπες πινελιές που πρόσθεσα ήταν καθαρά δικές μου. Μπορεί να παιδεύτηκα ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο, αλλά όταν είδα τα παιδιά στο σχολείο να παίζουν, να χαίρονται και  να γελάνε σκέφτηκα ότι ο κόπος μου ανταμείφθηκε.  










Ένα ποιηματάκι για τον Χρονομηχανούλη

Μια καρέκλα φέρανε

περίεργα ντυμένη,

μπλε και άσπρη ήτανε

όμορφα στολισμένη.



Χρονομηχανούλης λέγεται

και είναι μια μαγεία,

γιατί σε πάει όπου θες

με λίγη φαντασία.