Ανθισμένη κερασιά!
Εμείς οι μαθητές της τρίτης τάξης του σχολείου μας, θέλοντας να δείξουμε την αγάπη μας και το σεβασμό στην άνοιξη και στο περιβάλλον που τόσο βάρβαρα κι αλόγιστα καταστρέφει ο άνθρωπος, αποφασίσαμε να φυτέψουμε συμβολικά ένα δένδρο στην αυλή του σχολείου.
Της αφιερώνουμε κι ένα ποίημα που μας άρεσε πάρα πολύ!
Άνοιξη
Άνοιξη παιχνιδιάρα,
γιατί με κοροϊδεύεις;
Άνοιξη σκανταλιάρα
παίζεις και με παιδεύεις...
Και τι θαρρείς; Δε σ' είδα;
Δε σ' ένιωσα κοντά μου;
Η πρώτη σου ηλιαχτίδα
δεν ήρθε στα μαλλιά μου;
Άσε που τα πουλάκια
μου το 'χουν ορκιστεί,
με χίλια τραγουδάκια,
πως ήρθες γελαστή...
Θαρρείς πως με τρομάζει
μια τόση δα βροχούλα;
Παίξε! Σε κάνω χάζι...
Είσαι κι εσύ παιδούλα!
Άνοιξη παιχνιδιάρα,
γιατί με κοροϊδεύεις;
Άνοιξη σκανταλιάρα
παίζεις και με παιδεύεις...
Και τι θαρρείς; Δε σ' είδα;
Δε σ' ένιωσα κοντά μου;
Η πρώτη σου ηλιαχτίδα
δεν ήρθε στα μαλλιά μου;
Άσε που τα πουλάκια
μου το 'χουν ορκιστεί,
με χίλια τραγουδάκια,
πως ήρθες γελαστή...
Θαρρείς πως με τρομάζει
μια τόση δα βροχούλα;
Παίξε! Σε κάνω χάζι...
Είσαι κι εσύ παιδούλα!